آسمان مال آن هاست

وب سایت حسین محمدی نصرآبادی

آسمان مال آن هاست

وب سایت حسین محمدی نصرآبادی

محدودیت در رابطه دختر و پسر، علت پایداری زندگی های اسلامی

یکی از چیزهائی که پایه ی خانوادگی و محیط خانوادگی را محکم می کند ، همین مسأله است و علّت اینکه پایه ی کانون خانوادگی در دنیای غرب سست و متزلزل است همین است و امروز هم در جامعه ی ما به هر نسبت از فرنگیها پیروی کنیم کانون خانوادگی را متزلزل کرده ایم.

وقتی که جامعه ی ما به دستور اسلام واقعاً عمل می کرد، یعنی پسرها واقعاً قبل از ازدواج ، با زنی یا دختری در تماس نبودند و به اصطلاح فرنگیهای امروز یک گرل فرند (girl friend ) نداشتند (دوست دختر نداشتند) و دخترها هم همینطور ؛ ازدواج برای یک پسر یا دختر یک آرزو بود. یک پسر به سنّ پانزده سالگی که می رسید ، احساس طبیعی نیاز به همسر در او پیدا می شد ، یک دختر هم همینطور ، و این طبیعی بود که آرزوی یک پسر این بود که زن بگیرد و چون به وسیله ی ازدواج از محدودیّت و ممنوعیّت استفاده از زن خارج می شد و به مرز آزادی اسفاده از زن می رسید .

آن وقت «شب زفاف کم از صبح پادشاهی نبود» چون روی خاصیّت روانی ، اوّلین موجودی که این پسر را به این حظ و بهره رسانده یعنی از محدودیّت به آزادی رسانده  همسرش بوده ، و برای دختر هم این اوّلین  کسی بوده که او را از محدودیّت به آزادی رسانده است. این بود که پسر و دخترهایی که اصلاً همدیگر را ندیده بودند و ازدواج کرده بودند ، آن چنان با یکدیگر الفت می گرفتند  که وضع عجیبی بود .نمی خواهم بگویم که ندیدن ، کار درستی است؛ نه ، اسلام اجازه داده است که ببینند، ولی اگر هم ندیده بودند ، وقتی به یکدیگر می رسیدند تا لب گور به یکدیگر عشق می ورزیدند...

قسمتی از تفسر سوره نور .                                                           مشترک فید آسمان شوید.  

نیاز به درگاه بی نیاز

 اللَّهُمَّ إِنِّی بِکَ وَ مِنْکَ أَطْلُبُ حَاجَتِی وَ مَنْ طَلَبَ حَاجَةً إِلَى النَّاسِ فَإِنِّی لا أَطْلُبُ حَاجَتِی إِلا مِنْکَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ


خدایا من بوسیله تو و از لطف تو حاجتم را می طلبم و هر کس از مخلوق تو حاجت می طلبد، طلب کند.
من از غیر تو حاجت نمی طلبم.

تو یکتایی و برایت شریکی نیست ...



                                                                                                          مشترک فید آسمان شوید.

قرآن خطاب به آب و آتشی ها

این روزها بحث و تبادل نظر بر روی اتفاقات پارک آب و آتش در سایت ها و رسانه ها به وفور یافت می شود.
هر کس از دیدگاه و جایگاهی که دارد به این موضوع نگریست و یادداشت های متعددی بر روی سایت ها و خبرگزاری ها نگاشته شد.
اما حقیر پاسخ این جوانان را نه از دیدگاه خود، بلکه از نگاه کتاب آسمانی به تصویر می کشم

قضاوت با شما:


                                                                                                          مشترک فید آسمان شوید.

منتشر شده در:

محرمانه آنلاین(خبری تحلیلی)   

رهاوا (خبری مذهبی تحلیلی)

مفید نیوز(تحلیلی و اطلاع رسانی)

ندای انقلاب(پایگاه خبری تحلیلی)

افسران (شبکه اجتماعی)

پایگاه خبری تحلیلی 598.

انتخاب حق خداست ...

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

عشق یعنی ...

عشق یعنى اشک توبه در قنوت
                                          خواندنش با نام غفار الذنوب
 عشق یعنى چشمها هم در رکوع
                                          شرمگین از نام ستار العیوب
 عشق یعنى سرسجود و دل سجود
                                          ذکر یارب یارب از عمق وجود

                                                                                                          مشترک فید آسمان شوید.

اتل متل یه بابا...

اتل متل یه بابا
                   که اون قدیم قدیما
                                        حسرتشو مى خوردن
                                                                   تمومى بچه ها
اتل متل یه دختر
                   در دونه باباش بود
                                      هر جا که بابا مى رفت
                                                               دخترش هم باهاش بود
اون عاشق بابا بود
                     بابا عاشق اون بود
                                           به گفته رفیقاش
                                                              بابا چه مهربون بود
یه روز آفتابى
               بابا تنها گذاشتش
                                      عازم جبهه ها شد
                                                              دخترُ جا گذاشتش
چه روزهاى سختى بود
                            اون روزهاى جدایى
                                                 چه سالهاى بدى بود
                                                                           ایّام بى بابایى
چه لحظه سختى بود
                           اون لحظه رفتنش
                                                 ولى بدتر از اون بود
                                                                        لحظه برگشتنش
هنوز یادش ترفته
                     نشون به اون نشونه
                                               اونکه خودش رفته بود
                                                                           آوردنش به خونه
رهرا به سلام کرد
                      بابا فقط نگاش کرد
                                            اداى احترام کرد
                                                                بابا فقط نگاش کرد
خاک کفش بابارو
                     سرمه تو چشاش کرد
                                                 هى بابارو بغل کرد
                                                                       بابا فقط نگاش کرد
زهرا براش زبون ریخت
                        دو صد دفعه صداش کرد
                                                 پیش چشاش ضجّه کرد
                                                                          بابا فقط نگاش کرد
اتل متل یه بابا
                   یه مرد بى ادعا
                                     مى خوان که زود بمیره
                                                                   تموم خواستگارا
اتل متل یه دختر
                     که بر عکس قدیما
                                            براش دل مى سوزونن
                                                                         تمومى بچه ها
زهرا به فکر باباش
                      بابا به فکر زهرا
                                       گاهى به فکر دیروز
                                                               گاهى به فکر فردا
یه روز مى گفت که خیلى
                              براش آرزو داره
                                              ولى حالا دخترش
                                                                  زیرش لگن مى ذاره
یه روز مى گفت دوست دارم
                                عروسیتو ببینم
                                                 ولى حالا دخترش
                                                                    میگه به پات مى شینم
مى گفت برات بهترین
                          عروسى رو مى گیرم
                                                   ولى حالا مى شنوه
                                                                        تا خوب نشى نمیرم
وقت غذا که مى شه
                         سرنگ ور مى داره
                                                یه زرده تخم مرغ
                                                                    توى سرنگ مى ذاره
گوشه لُپ باباش
                       سرنگ و مى فشاره
                                                 براى اشک چشماش
                                                                           هى بهونه میاره
 »غصه نخور بابا جون
                           اشکم مال پیازه«
                                                بابا با چشماش مى گه
                                                                              خدا برات بسازه
هر شب وقتى بابارو
                          مى خوابونه توى جاش
                                                      با کلى اندوه و غم
                                                                             میره سر کتاباش
حافظُ ور مى داره
                      راه گلوش مى گیره
                                               قسم مى ده حافظُ
                                                                      خواجه بابام نمیره
دو چشمشُ مى بنده
                           خدا خدا مى کنه
                                                با آهى از ته دل
                                                                   حافظُ وا مى کنه
فالُ و شاهد فال
                    به یک نظر مى بینه
                                             نمى خونه، چرا که
                                                                  هر شب جواب همینه
دیشب که از خستگى
                            گرسنه خوابیده بود
                                                   نیمه شب چه خواب
                                                                        قشنگى رو دیده بود
تو یک باغ پر از گل
                       پر از گل شقایق

                                              میون رودى بزرگ

                                                                      ......................


شاعر: جانباز شهید، ابوالفظل سپهر                                                   مشترک فید آسمان شوید.

مهمان همیشگی خدا

هزار غم به دل صاحب خانه است، که یکی به دل مهمان راه ندارد

در زندگی، خودت را مهمان خدا بدان تا راحت شوی...


مرحوم خاج اسماعیل دولابی                                         مشترک فید آسمان شوید.