بعضی کشورشان استعمار است
و بعضی کشورشان استحمار استکبار!
افکار بعضی نیز استعمار مرتدین است
و افکار بعضی استحمار حماقت خودشان!
اینگونه است که جهانی داریم که سازمان های بین المللی اش آنگونه هستند که در کشوری از دیکتاتور آدم کش آن حمایت می کنند تا شیعیان را نسل کشی کند (بحرین) و در کشور از سلفی ها و وهابی ها حمایت کند تا با حکومتی که به اسلام نزدیک است و دشمن اسرائیل بجنگد (سوریه)...
و اینگونه است که در کشوری که سرتاسر آن انوار هدایت الهی است، دشمنان حکومت اسلامی و اسلام داریم، تن و فکرشان استعمار و استحمار حماقت و لج بازی بچگانه شان است و بس....
این روزها هرچه جمع و تفریق و ضرب و تقسیم می کنم، هرچه دودوتا چهارتا می کنم، می بینم اسلام چیزی نیست جز تسلیم محض شدن
اسلام ایمان آوردن نیست، اسلام فریاد زدن اعتقادات نیست
اسلام عمل است...
اسلام فقط و فقط تقواست...
در تقواست که اعتقادات تعریف می شوند
در تقواست که اعمال ما ارزشمند می شوند
در تقواست که ایمان ما رنگ خدایی پیدا می کند
در تقواست خیر دنیا و آخرت...
از کدام بگویم؟ از شیخ رجب علی خیاط بگویم یا از علامه جعفری؟
پوک می خدا... پوک می!