سلام
مرگ حق است، مرگ رو دوست دارم و با عزت ترین مرگ، شهادت است، که آرزوی آن را دارم.
این روزها با آنکه یه جورهایی عادت ندارم و برایم عادی نیست، اما برای قوت قلب و پایبندی به عهدی که دوسال قبل با خودم بسیتم کمکم میکند،پلاک سفیدش بهم یاداوری میکنه شهدایی بودند که پلاک داشتند اما وقتی شهید شدند، هیچ موقه شناسایی نشدند و به خونه بر نگشتند، مرمی تیر یاداوری می کنه بهم که، این چیزی که همراه پلاک با منه، روزها از پلاک رد شده و به قلب جوان های هم سن و سال من برخورد کرده تا اسلام و این خاک پایدار بمونند...
وصیت می کنم اگر روزی لایق شهادت شدم، کسی برای من و خانواده من رنگ تیره نپوشد، همه لباس های جشن خودشون رو بپوشند و خوشحال باشند از اینکه با دوتا بال از این دنیا به اون دنیا رفتم، اگر هم به مرگ طبیعی بود انشاءالله در حال قدم برداشتن در راه اسلام و خدا بوده باشم و پیش خداوند منزلت شهیدان رو داشته باشم، پس مجدد در فوت من ناراحت نباشید و لباس های خوش رنگ بپوشید.
راستی راستی
من عاشق گل ها هستم، بخصوص گل محمدی که بهار و تابستان کودکی من غرق در بوی خوش این گل بود، در مراسم احتمالی که برای من گرفته می شود ( ذره ای زیاده روی نشود و آن هزینه ها به فقرا داده شود ) گل ها را نکشید، گلدون بیاورید برای من. هر گلی باشد قبول است، بخصوص گل محمدی، اینجوری موقه عبور عابران از اطراف خاک من، یادی از خالق این مخالوق زیبا می کنند و تبارک الله احسن الخالقین هم می گویند.
هرکسی هربرداشتی از این نوشته می خواهد بکند، برای من مهم این است که وقتی پیش خدا جواب اعمال میدم شرمگین خدا و بندگان خدا نباشم که سنگینی آن روز هم اکنون آزارم می دهد...
انشاالله هرکی دوست داره شهید بشه به آرزوش برسه
اگه شهادتمون در رکاب امام زمانمون باشه دیگه بهتر...
التماس دعا
انشاءالله
انشاءالله لایق چنین مقامی بشیم...