یارانه ها : ان مع العسر یسرا

دیشب مهمونی بودیم،‌به شوخی و جدی صحبت از یارانه ها بود و آنچه گذشت و خواهد گذشت.

یکی معلم بود و می گفت تاثیر مستقیم در مدرسه ما داشته و سعی می کنند صرفه جویی کنند،‌حتی خودمونم توی خونه بیشتر رعایت می کنیم و مثلا برق های غیرضروری خاموش و شب ها لباس گرم تر می پوشیم.

اره خلاصه اینجوری ها بود که پیش خودم فکر می کردم اگر اینجوری نمیشد، چقدر اصراف داشتیم،‌اینجوری منظورم فقط یارانه ها نیست، کارهای پایه ای تر اون مثل سهمیه بندی بنزین ( همین دیشب تلویزیون آمار میداد که ملیون ملیون لیتر صرفه جویی داشتیم ) البته پیش خودمون بمونه که صرفه جویی اجباری هم بوده تا حدودی.

نان واها می گفتند مردمی که زیاد زیاد نون می خردیند کمتر می خرند و مردم می گفتند باید رعایت کنیم.

به این فکر می کردم که چقدر به نفع خانواده های روستایی میشه که با مصرف خیلی کمی که دارند همیشه پله های اول دوم پرداخت هزینه ها هستند و بعلاوه گرون شدن های احتمالی،‌ممکنه براشون از یارانه ای که می ریزن به حساب شون براشون باقی هم بمونه!

توی بدترین حالتش بالاخره میشه مطمئن شد که انشاءالله با خوب اجرا شدن این طرح و قانون،‌اگرچه نسل پدرمادر ما و خودمون ممکنه سختی هایی رو بکشیم، اما بالاخره صرفه جویی در منابع طبیعی و نان و .... فرهنگ میشه بین مردم، مثل قضیه بنزین،‌و انشاءالله فرزندان مون زندگی خوب تری خواهند داشت و کشور راحت تر مدیریت میشه.

خوبه برای اینکه راحت تر باشیم، سخت نگیریم و سعی کنیم زندگی و مصرف مون رو مدیریت کنیم،‌اینجوری فکر کنم هم یه مقداری قدر عافیت و نعمت ها رو بیشتر می دونیم و هم کم کم با تحمل سختی هاش راه درست زندگی کردن رو بهتر یاد می گیریم و زندگی راحت تر میشه، و کشور و زندگی ای خواهیم داشت حتی بهتر از این. به امید خداوند بزرگ

نصرآبادی جمعه 3 دی‌ماه سال 1389 ساعت 02:55 ب.ظ

آسمان مال آن هاست

آسمان مال آن هاست

درباره من