چه لذت شگرفی ست
برخورد آرام نسیم
با سطح پوستی داغ و تاول زده
چه نغمه ی جان فزایی ست
صدایِ حرکتِ گلبرگ هایِ تازه شکفته در کانونِ کویر
چه معجزه یِ سنگینی ست
تماس بلورهایِ سردِ آب
با سطح ترک خورده یِ کامی خشک
و چه اکسیرِ بی نظیری ست
مرگ
برای مومنان
صاحبانِ قلب هایِ صیقلی
پس ای خداوندگارِ نسیم
بلورِ قلبم را صیقل ده
تا آن سوی هستی را
در آن ببینم
و مرگ را
مشتاقانه در آغوش بکشم
که مرگِ قلب هایِ صیقلی
... آغازِ بهشتی ابدی ست