برسانم به آغازی ابدی ...

چه لذت شگرفی ست

 برخورد آرام نسیم

 با سطح پوستی داغ و تاول زده

 چه نغمه ی جان فزایی ست

 صدایِ حرکتِ گلبرگ هایِ تازه شکفته در کانونِ  کویر

 چه معجزه یِ سنگینی ست

 تماس بلورهایِ سردِ آب

 با سطح ترک خورده یِ کامی خشک

 و چه اکسیرِ بی نظیری ست

 مرگ

 برای مومنان

 صاحبانِ قلب هایِ صیقلی

 پس ای خداوندگارِ نسیم

 بلورِ قلبم را صیقل ده

 تا آن سوی هستی را

 در آن ببینم

 و مرگ را

مشتاقانه در آغوش بکشم

 که مرگِ قلب هایِ صیقلی

...  آغازِ بهشتی ابدی ست